Blaffende honden bijten niet!! vergeet het!!

Afgelopen zondag ben ik samen met manon naar Marigot gelopen over de berg heen.
Het begon allemaal zo mooi. We liepen door Sint Peter (de woonplaats) om naar de top van de berg te komen. Wat erg mooi was langs de krotjes te lopen. Eenmaal boven op de berg een heel mooi uitzicht naar Marigot. Daarna liepen we heel rustig berg afwaards. Tot dat we 2 bladdende honden tegen kwamen een bruine en een gemeen uitziende zwarte hond. De bruine hond liep op Manon af en de zwarte hond liep achter mij aan. Ik liep ondertussen gewoon door z'n 10 meter voor Manon uit. Ik liep langzamerhand steeds wat sneller om van die hond af te komen. En dit is mij vrij vlot gelukt. Manon was ondertussen gebeten door die bruine hond. (Mijn eerste reactie was dan moeten we naar het ziekenhuis. Dat ook echt gaat boven op de berg.) De zwarte hond liep hard op Manon af. Manon had ze iets van ik kan 2 dingen doen. Blijven staan en nog een keer gebeten worden of de struiken in vliegen voor het laatste heeft Manon gekozen. Daar kwam de hond ook inderdaad niet naar toe. En ik maar wachten waar blijft Manon nou. Want dit duurde wel lang en ik wist ook niet wat er gebeurt was en waar Manon heen liep. Dus ik manon bellen maar nam de telefoon niet op, omdat ze het geluid uit had gezet zodat die hond niet nog een keer op het geluid af kwam. Dus ik had zo iets van ik blijf hier staan ze moet haast wel via dit pas als ze de weg blijft volgen. En ja hoor daar kwam manon aangelopen half trillend. Ik stond ook te trillen want tien die hond mij volgde gleed ik bijna uit, maar het is goed gegaan. Even weer bij komen en vol goede moed weer verder. Maar 3 minuten later was het weer zo ver. Allemaal blaffende honden een stuk of 4 in de tuin bij mensen thuis. Waarvan ik er 2 vast zaten en de rest weet ik niet want ik liep weer een paar stappen terug van schrik. manon vroeg wat er aan de hand was. Ik zei: HONDEN!! Toen zijn we dwars dorr alle struiken en bomen gelopen. Erg leuk maar wel behoorlijk spannend. Hier moesten we door prik struiken lopen. Hier moesten we ook nog over prikdraad en een ijzerenhek wat op de grond lag het hek en het prikdraad niet.Met nog een hoogte verschil. Maar we zijn er zonder kleer scheuren af gekomen!! Dit was vroeger de grens tussen Nederland en Frankrijk kwamen we later achter. Hier hebben we wel wat schrammen opgelopen. We hebben wel een kwartier door de sruiken heen gelopen voor dat we op het normale pad durfden te lopen. We hebben we bij een man gevraagd die buiten stond of we nog meer honden tegen kwamen maar dat was volgens hem niet zo en dat was inderdaad ook wel zo. Toen hebben we onze appel opgegeten met rustig verder gelopen naar Marigot en daar was rond gelopen en wat gedronken en hebben ons getrakteerd op chips. Toen we aan het begin van de avond thuis waren zei ik tegen manon zullen we nog maar even langs het ziekenhuis gaan voor een prik op te halen. Dat leek haar ook een goed idee. Dus ook nog weer naar het ziekenhuis geweest om een prik op te halen.
En 's avond hebben we er hartelijk om moeten lachen toen onze huisgenoten dit hoorden.

Nou dit was weer een heel spannend avontuur. Tot de volgende keer